Eenpersoonshuishoudens, verstopte treintoiletten en de wederopstanding van het Romeinse Rijk; een boekessay over Houellebecq’s Soumission

Door Nikki FredrikszDit artikel is ook als audio beschikbaar: luister hier naar het artikel

IS op scootertjes

Tijdens de middelbare school werkte ik in een hondenbrokkenfabriek op een achterafweggetje vlakbij Bodegraven. Elke zaterdagochtend verpakte ik in het gezelschap van een tiental andere tieners zakjes in doosjes, doosjes in grote dozen en de stapels grote dozen in cellofaan. Het werk was niet interessant, maar het was wel gezellig. De inpakploeg was een gemêleerd gezelschap van boerenzonen, pedante gymnasiasten (ik incluis), fundamentele christenen en alles wat hier tussenin zit. Discussies kwamen regelmatig voor en ik herinner me er één nog erg goed. Een paar jongens deden een Marokkaans accent na en Sam vond dit het juiste moment om de stelling te poneren dat alle Marokkanen het land uit moesten.[1] Op de vraag waarom hij dat vond antwoordde hij dat hij geloofde dat IS Alphen aan den Rijn op scootertjes zou binnenrijden en veroveren als er niks werd gedaan. Dit vonden we allemaal hilarisch, we lachten over het beeld van de stoet scooters met IS-vlaggen die het meest gemiddelde stadje van Nederland zouden binnenrijden. Sam heeft de rest van de dag nauwelijks meer iets gezegd.

Eenpersoonshuishoudens, verstopte treintoiletten en de wederopstanding van het Romeinse Rijk; een boekessay over Houellebecq’s Soumission