“Zo, de verkiezingen zijn over, tijd voor wat meer rust” dacht ik op 18 maart. Naïef, zo bleek, want niets was minder waar. En hoe dat komt weten we volgens mij allemaal: de afgelopen tijd lijkt het wel alsof de politiek met een fijne kam helemaal wordt doorplozen. Helaas blijkt dit terecht: er blijven lijken uit de kast komen. Het gaat daardoor al weken over de bestuurscultuur in Den Haag, over dualisme en over vertrouwen en dit brengt veel onrust met zich mee. En hoewel we er mee doodgegooid worden, vind ik het toch belangrijk om er in deze voorzittershamer tijd aan te besteden. Want als jongeren moeten wij volgens mij onze stem gaan laten horen.
… Voorzittershamer #3