“Geen kind buiten spel”, was een beoogd doel toen het Rijk de verantwoordelijkheid voor de jeugdzorg in 2015 overdroeg aan de gemeenten. Maar helaas, niets is minder waar. Nu, zes jaar later, lopen de wachttijden voor specialistische jeugdhulp op. Soms tot meer dan een jaar. In de meest schrijnende gevallen zijn deze zelfs nog veel langer. Het kabinet trekt nu eenmalig de portemonnee, zal het helpen?
Voor dit artikel binnen onze themamaand ‘Living la Vida Lokaal’ wordt Ilse ten Brink, beleidsadviseur maatschappelijke opvang en beschermd wonen, geïnterviewd door Annabel Broer. Ze vertelt waarom en hoe ze op haar plek terecht is gekomen, over de verschillen tussen landelijk en lokaal beleid en hoe de decentralisatie er in de praktijk uitziet.
Dit artikel trapt de DEMO-themamaand over wereldmachten af. Niet alleen politieke macht komt deze maand ter sprake. Machthebbers zijn meer dan enkel politici. Religieuze leiders hebben bijvoorbeeld ook invloed. Verder blijven de gevolgen van beleidskeuzes van sommige bedrijven niet beperkt tot het bedrijf dat de beslissing heeft gemaakt. Dit artikel houdt zich bezig met zulke bedrijven. Na een korte inleiding volgt een casus uit de farmaceutische industrie. Op het eind maken we de balans op.
Zou het niet geweldig zijn als iedereen immuun was voor het Corona-virus? Of, zou het niet geweldig zijn als iedereen immuun was voor HIV, of Alzheimer; zodat we simpelweg nooit meer bang hoeven te zijn om ziek te worden? Door middel van genetische modificatie van menselijke cellen is het zeer aannemelijk dat wetenschappers dit ideaal in ieder geval voor een goed deel kunnen bereiken in de nabije toekomst. In november 2018 is er een meisjes-tweeling geboren in China waarvan de kiembaancellen zijn aangepast om de tweeling een betere weerstand te geven tegen HIV, pokken en cholera. Een minder bekend voordeel van de genetische aanpassing is dat het correleert met hogere academische prestaties. Op het onderzoek volgde een sterke veroordeling door de internationale wetenschappelijke gemeenschap.
Ingezonden opinie-artikel van Joris Sauvé, Lisanne van Damme, Justus Weesink, Tim den Hartog, Bob Vermeent
Het COVID-19 virus teistert de wereld. Honderdduizenden doden en een ingestorte mondiale economie zijn het gevolg. COVID-19 lijkt een zoönose te zijn: een ziekte die door contact is overgedragen van dier op mens. Belangrijk voor het dichtbevolkte Nederland met een zeer intensieve veeteelt. Volgens de Verantwoordingsrapportage 2019, van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) delen we onze leefomgeving met meer dan 100 miljoen boerderijdieren, waarvan 45 miljoen leghennen, 42 miljoen vleeskuikens, 12 miljoen varkens en anderhalf miljoen melk- en kalfkoeien. Hierdoor is Nederland een risicogebied voor de uitbraak van zoönosen. Q-koorts in 2007 is een van de bekendste uitbraken. Een bacterie heeft toen aan minimaal 74 mensen het leven gekost. Er zijn sindsdien echter amper maatregelen getroffen.
Een initiatief tot gezondheidspreventie wordt vaak snel van tafel geveegd, omdat het niet liberaal zou zijn. Vanuit klassiek-liberaal oogpunt is dit begrijpelijk. Maar D66 is niet klassiek-liberaal en trots op zijn sociaal-liberale fundament. Om deze sociaal-liberale visie waar te maken, is juist een sterker preventiebeleid nodig. De automatische reflex dat gezondheidspreventie per definitie niet liberaal is, moet eruit. Deze reflex kapt de discussie over preventie onterecht voortijdig af. Daarentegen moet het besef dat het ontbreken van een sterk preventiebeleid niet liberaal is, erin. Deze bewustwording opent deuren naar een verrijkte discussie over preventie. En dit is hard nodig, want zonder een sterk preventiebeleid hebben burgers geen werkelijke individuele vrijheid in een samenleving beheerst door vermogende bedrijven.
Amsterdam – De zorg is een snel ontwikkelende sector. Innovaties hebben er mede voor gezorgd dat Nederland, volgens sommige, één van de beste zorgstelsels ter wereld heeft. Willen we deze positie vasthouden, is het zaak constant door te ontwikkelen. Om meer te leren over de toekomst van de zorg heeft de Jonge Democraten Amsterdam vorige week een avond georganiseerd met interessante gastsprekers.
Jaarlijks overlijden 12.900 Nederlanders als gevolg van een overmaat aan suiker, zout en verzadigd vet in hun voeding. Er wordt onbewust ongezonder geconsumeerd en te veel producten bevatten te veel ongezonde ingrediënten. Daarom zijn er nu wettelijke grenzen nodig voor de hoeveelheden suiker, zout en verzadigd vet in voedingsmiddelen. Deze maxima moeten gesteld worden op basis van eerder advies van een onafhankelijke wetenschappelijke commissie en als de voedingsindustrie zich daar niet aan houdt dan zijn financiële sancties op zijn plaats.