Wat we kunnen leren van het Wintercongres

In eerste instantie leek het nog zo’n gewoon congres te worden. Een lokaal D66-kopstuk sprak op zaterdagochtend een net te lege zaal toe. De motivatie ontbrak net om goed naar de ingediende resoluties te kijken, waardoor enkele leden liever een zijzaaltje indoken om in een officieuze parallelle sessie elkaars liefdesleven te bespreken. En onze penningmeester diende voor de derde (?) keer zijn motie in om crypto’s te verbieden. Die het dit keer dan wél haalde, waarvoor felicitaties aan Mathijs.

Wat we kunnen leren van het Wintercongres

De ‘studeerklimaatcrisis’: hoe het hoger onderwijs de prestatiegeneratie in de kou laat staan

“Maar hoe gaat het nou écht met je?” vraagt mijn tutor zodra ik haar kantoortje kom binnenlopen. Een lieve en betrokken vrouw, maar de vraag maakt me oncomfortabel. Waar moet ik beginnen? De studieschuld die me boven het hoofd hangt? Mijn onderhuur die binnenkort afloopt? Of anders die ene deadline waar mijn hele cijfer van afhangt?

De ‘studeerklimaatcrisis’: hoe het hoger onderwijs de prestatiegeneratie in de kou laat staan

Voorlichtingscampagnes van de overheid; werken ze eigenlijk wel?

In mijn tijd bij het National Model United Nations-programma was het een veelgehoord voorstel; een informatiecampagne. Ongeacht het denkbeeldige mandaat, of hoe vrekkig de delegatie uit Singapore met z’n denkbeeldige geld omging, kwamen de handen altijd wel op elkaar voor het creëren van denkbeeldig bewustzijn, ook bij delegaties die struikelden over elke zandkorrel. Misschien omdat iedereen impliciet begreep dat – nog meer dan een denkbeeldige task force met een vaag acroniem – ‘educating people’ en een wassen neus was. Zijn die effecten bij echte rijksvoorlichtingscampagnes net zo denkbeeldig?

Voorlichtingscampagnes van de overheid; werken ze eigenlijk wel?

We mogen de échte klimaatdrammers best een beetje dankbaar zijn

‘’Ik ben er niet om aardig gevonden te worden, ik ben er (…) om rete-vervelend te zijn, want rete-vervelende mensen kunnen grote maatschappelijke veranderingen teweegbrengen”, aldus Jelle de Graaf van Extinction Rebellion. Woensdag lijmde hij zich vast aan de Jinek-tafel, de dag erop besmeurden drie Belgen (de glasplaat van) het meisje met de parel van Johannes Vermeer. Vervelend zijn is gelukt. Je kan veel maken in dit land, maar kunst niét beschadigen is voor de meesten blijkbaar een brug te ver. Ook voor de politiek, die tot nu toe wijselijk zijn mond houd. Wijselijk, maar laf. 

We mogen de échte klimaatdrammers best een beetje dankbaar zijn

Hoe disproportionele aandacht voor valse beschuldigingen het beeld rondom seksueel geweld verdraait

In het volgende artikel worden onderwerpen en terminologie gebruikt die als schokkend kunnen worden ervaren.

Onderwerpen: Seksueel geweld en zelfdoding

Ongeveer vijf jaar geleden, op 16 oktober 2017, zette een tweet van Alyssa Milano een cultuurverandering in werking die voelbaar was van Hollywood tot Hilversum. In haar tweet nodigde ze slachtoffers van seksueel geweld uit de stilte te doorbreken en de magnitude van dit probleem bloot te leggen. Onder de slogan ‘me too’ werden duizenden stemmen verbonden tot één luide schreeuw om verandering. In Nederland volgde grootschalige onderzoeken naar bedrijfscultuur en normen en waarden. Ook betekende dit het einde van de carrière voor een handje vol ‘has-beens’ uit de muziek- en sportwereld.

Hoe disproportionele aandacht voor valse beschuldigingen het beeld rondom seksueel geweld verdraait

Het 92e congres van de JD: Bruggen bouwen, breken of vooral onderhouden?

‘’Het roer om; bouwen aan een nieuwe toekomst’’. Het was een toepasselijke slogan voor een zomercongres in Rotterdam; een havenstad die na de tweede wereldoorlog ook het menige heeft moeten opbouwen. Natuurlijk is de JD bij lange na niet in een vergelijkbaar verval als het Rotterdam van 1945, desalniettemin werd tijdens het zonnige weekend niet helemaal duidelijk in hoeverre het roer nou daadwerkelijk omgaat.

Het 92e congres van de JD: Bruggen bouwen, breken of vooral onderhouden?

Wat is er aan de hand met mijn vaderland? De vergeten burgeroorlog in Ethiopië

Acht maanden. Zo oud was ik toen ik uit Addis Abeba naar het koude maar o zo mooie Nederland kwam. Ik was trots en dankbaar mij vanaf 2003 officieel Nederlander te mogen noemen. Zoals je begrijpt houd ik de gebeurtenissen in mijn vaderland op de voet in de gaten. Het doet mij pijn dat het land waar ik zielsveel van hou en het levenslicht heb gezien opnieuw in een kritieke toestand verkeerd. Helaas is de kans groot dat jij nog niks of geringe informatie tot je heeft gekregen over deze situatie. Daarom voel ik de morele plicht om je mee te nemen in de huidige situatie van mijn geliefde vaderland. 

Wat is er aan de hand met mijn vaderland? De vergeten burgeroorlog in Ethiopië

“De jongste loot aan de democratiese tak”. Een terugblik op de allereerste DEMO (1984)

Deze week is het exact 37 jaar, 9 maanden en een paar dagen geleden dat de eerste DEMO in de brievenbus bij 500 kersverse JD-leden verscheen. Het was een andere tijd; uit die brievenbus hingen nog touwtjes, de sterkste schouders droegen de grootste schoudervullingen en je schreef redactie nog met een ‘’k’’. Zijn er voor de DEMO-redactie, met een nieuw jaar in het vooruitzicht, nog lessen te trekken uit deze papieren bakermat?

“De jongste loot aan de democratiese tak”. Een terugblik op de allereerste DEMO (1984)

Deze verkiezingen zijn de slechtste ooit.

“De Nederlandse Tweede Kamerverkiezingen zijn over anderhalve week! Ik zeg het maar even, want aan de politieke temperatuur is het nog niet te merken. Deze verkiezingen zijn de slechtste ooit. En dat is een gevaar voor onze parlementaire democratie.” Redacteur Wimer Heemskerk is duidelijk kritisch op het verloop van de campagne en deelt graag met ons waarom het zo van belang is dat deze wat meer wordt opengebroken.

Deze verkiezingen zijn de slechtste ooit.

Lesgeven op afstand – 2

DEMO-redacteuren Jetske Steenstra en Bas Buise werken allebei als docent in het onderwijs. Jetske Steenstra is docente op een basisschool in Rotterdam met leerlingen met een migratie-achtergrond. Bas Buise werkt als docent scheikunde op een middelbare school in Den Haag. Ze mailen met elkaar over hoe het onderwijs in corona tijd er aan toe gaat. Na het laatste berichtje kwam het thuisonderwijs net op gang. Bas mailde Jetske weer om te kijken hoe het gaat nu we een paar weken verder zijn.

Lesgeven op afstand – 2