De politieke weg of de snelweg? Hoe de JD om zou moeten gaan met klimaatrebellie

Een dag voor de A12-blokkade die Extinction Rebellion (XR) op 9 september startte, kwam RTL Nieuws met een interessant statistiekje. Het representatieve RTL Nieuwspanel bleek  met 70% in ruime meerderheid voorstander te zijn van afschaffing van fossiele subsidies. Onthoud die 70% bij het lezen van dit artikel, want dat is dus het deel van Nederland dat voorstander is van hetgene wat XR met de blokkade van de A12 wil afdwingen, namelijk het afschaffen van de naar schatting 46,4 miljard die jaarlijks naar fossiele subsidies gaan. Maar of de methoden van XR dan ook steun krijgen? Een dagelijkse blokkade van de A12 bleek 80% van het Nieuwspanel toch te ver te gaan.

De politieke weg of de snelweg? Hoe de JD om zou moeten gaan met klimaatrebellie

De mythe van de grote boze menigte: van de Bastille tot cancelcultuur

Weinig ideeën hebben het afgelopen jaar meer tot de collectieve verbeelding van het internet gesproken dan ‘cancelcultuur’. De gemiddelde mediaconsument wordt overspoeld met voorbeelden. Onlangs werd Laurens Buijs bijvoorbeeld ineens een bekende Nederlander. Nadat de docent aan de Universiteit van Amsterdam op Twittersuggereerde dat een non-binaire identiteit helemaal niet bestaat, kreeg hij bakken kritiek over zich geen. In de verdediging gedrukt schreeuwde Buijs vervolgens moord en brand over hoe hij gecanceld werd. Daarna speelde zich een bekend draaiboek af. Een explosie aan nieuwe volgers voor Buijs, jubelende steunbetuigingen van rechtse politici, een opiniestuk in NRC en een plekje aan talkshowtafels om te vertellen hoe hem de mond gesnoerd is. Van Johan Derksen tot de Meilandjes, van JK Rowling tot Ellen DeGeneres, cancelen lijkt inmiddels vast onderdeel van onze cultuur.

De mythe van de grote boze menigte: van de Bastille tot cancelcultuur

Wat Shakespeare’s Coriolanus ons leert over de staat van de Nederlandse politiek

Het is inmiddels meer dan een week geleden dat Nederland naar de stembus vertrok, wat resulteerde in een uitslag die door velen ‘historisch’ werd genoemd. Onterecht, want politieke verdeeldheid is immers van alle tijden. Zo blijkt ook uit Coriolanus, een vierhonderd jaar oud toneelstuk, waarbij de spanning tussen het volk en de politiek centraal staat. Waar in Coriolanus de politiek de wensen van het volk negeert, lijkt het de coalitie niet gelukt te zijn om hun boodschap succesvol over te brengen op de Nederlandse kiezer. De vraag is dan ook wat de politiek kan leren van dit verhaal. Houden wij, net als Coriolanus, onze oogkleppen op voor de wensen van de samenleving of stellen we ons kwetsbaar op en gaan we het gesprek aan, ook buiten verkiezingstijd?

Wat Shakespeare’s Coriolanus ons leert over de staat van de Nederlandse politiek

Abortus is geen misdaad

‘Abortus is geen misdaad.’ Dat was de slogan waarmee BNNVARA, Spuiten en Slikken en het Humanistisch Verbond de afgelopen weken aandacht vroegen voor hun burgerinitiatief. Abortus valt op dit moment nog steeds onder het Wetboek van Strafrecht (artikel 296, om precies te zijn). Dit houdt in dat abortus strafbaar is, tenzij er aan bepaalde voorwaarden wordt voldaan. Het burgerinitiatief pleit voor een omgekeerde benadering: abortus is niet strafbaar, tenzij er aan bepaalde voorwaarden wordt voldaan. Een klein verschil, met grote gevolgen.  

Abortus is geen misdaad

We mogen de échte klimaatdrammers best een beetje dankbaar zijn

‘’Ik ben er niet om aardig gevonden te worden, ik ben er (…) om rete-vervelend te zijn, want rete-vervelende mensen kunnen grote maatschappelijke veranderingen teweegbrengen”, aldus Jelle de Graaf van Extinction Rebellion. Woensdag lijmde hij zich vast aan de Jinek-tafel, de dag erop besmeurden drie Belgen (de glasplaat van) het meisje met de parel van Johannes Vermeer. Vervelend zijn is gelukt. Je kan veel maken in dit land, maar kunst niét beschadigen is voor de meesten blijkbaar een brug te ver. Ook voor de politiek, die tot nu toe wijselijk zijn mond houd. Wijselijk, maar laf. 

We mogen de échte klimaatdrammers best een beetje dankbaar zijn

Hoe disproportionele aandacht voor valse beschuldigingen het beeld rondom seksueel geweld verdraait

In het volgende artikel worden onderwerpen en terminologie gebruikt die als schokkend kunnen worden ervaren.

Onderwerpen: Seksueel geweld en zelfdoding

Ongeveer vijf jaar geleden, op 16 oktober 2017, zette een tweet van Alyssa Milano een cultuurverandering in werking die voelbaar was van Hollywood tot Hilversum. In haar tweet nodigde ze slachtoffers van seksueel geweld uit de stilte te doorbreken en de magnitude van dit probleem bloot te leggen. Onder de slogan ‘me too’ werden duizenden stemmen verbonden tot één luide schreeuw om verandering. In Nederland volgde grootschalige onderzoeken naar bedrijfscultuur en normen en waarden. Ook betekende dit het einde van de carrière voor een handje vol ‘has-beens’ uit de muziek- en sportwereld.

Hoe disproportionele aandacht voor valse beschuldigingen het beeld rondom seksueel geweld verdraait

Nederlandse ontwikkelingssamenwerking moet doorontwikkeld worden, ook bij een naderende recessie

Nederlandse ontwikkelingssamenwerking (OS). Het lijkt veel in absolute aantallen (4,76 miljard inclusief verwante zaken als noodhulp), maar weinig als percentage van het BNP (0.61%). Het lijkt dan weer veel als blijkt dat alleen irritant eerzame Scandinavische landen beter scoren, en het lijkt dan weer weinig als je bedenkt dat het volgens de Europese norm eigenlijk 0.7% moet zijn. 4,76 miljard blijkt net genoeg om ons kapitalistische schuldgevoel af te kopen, maar niet genoeg om structurele verandering teweeg te brengen -in ieder geval in de ogen van cynici die het dan maar beter vinden om de hele tent op te doeken.

Nederlandse ontwikkelingssamenwerking moet doorontwikkeld worden, ook bij een naderende recessie

Corona, de autogordel en Sisyphus: een essay 

Als ik in een auto stap, doe ik mijn gordel om. Een aard van risicomijding, net zoals een airbag. Een stap om de dood en letsel te vermijden. In principe zou men in nog veel extremere mate risico’s kunnen mijden. Denk aan de veel stevigere achtbaanbeugels, een ‘luchtpak’, of een helm (eventueel met doorzichtige gezichtsbedekking, zoals motorrijders). Gewoonweg voor extra bescherming! Men kan ook gladweg níet in de auto stappen. Dat doen wij echter niet. De gordel en de er recenter bijgekomen (nog) niet wettelijke verplichte airbag blijken voor de massa een genoeg aan risicomijding. De gevolgen van dien worden geaccepteerd. 

Corona, de autogordel en Sisyphus: een essay 

Gestructureerd maar ondoorgrondelijk

Sinds de kredietcrisis van 2008 heeft de economie een aanzienlijke groei meegemaakt en is de financiële industrie voorzien van een uitgebreide markt van zogenoemde gestructureerde producten: een combinatie van leningen, obligaties, aandelen en derivaten, waar enkel de beste wiskundigen een touw aan vast kunnen knopen. Wat de grotere gevolgen zijn van zulke producten blijft onduidelijk, hetgeen de nodige zorgen bij economen opwekt met oog op een toekomstige crisis, zeker als men kijkt naar het verleden. Maar wat zijn de risico’s van dit soort producten? En wat is het effect ervan op de economie in het algemeen?

Gestructureerd maar ondoorgrondelijk

De stille pijn van de afrekencultuur

Vanuit maagdelijke belangstelling vroeg ik onlangs gedurende een avondmaaltijd, aan de jongen die recht Tegenover mij zat, hoe het zit rondom LHBTI+’ers in Moldavië; zijn land van herkomst. Hij wierp een inspecterende en als je het zo wil, zelfs ontdane blik op mij en zei dat hij over die kwestie niet wil spreken en de westerse omwenteling met het LHBTI+-gedoe niet aanmoedigt. Als reden daarvoor gaf hij dat dat wat die mensen willen tegen de natuur van de mens ‘an sich’ in gaat.

De stille pijn van de afrekencultuur