JD’er van vroeger: “Ik houd van reuring, het kerkhof besturen kan iedereen”

Steven Pieters ontketende in 1986 een zogeheten ‘Groningse Revolutie’ binnen de prille JD door met een veranderingsgezind pamflet het zittende landelijk bestuur te bruuskeren. Tijdens het eerste DEMO-interview (dat hier terug te lezen is) bleek echter al snel dat Pieters met zijn uitgesproken meningen en aversie tegen gezapigheid, ook later in zijn loopbaan wrijving veroorzaakte. Bijvoorbeeld, toen hij rond de eeuwwisseling in het landelijk bestuur van D66 zat en door toenmalig penningmeester Frans van Drimmelen ervan beschuldigd werd de partij het faillissement in te jagen. 

JD’er van vroeger: “Ik houd van reuring, het kerkhof besturen kan iedereen”

Interview: JD’er van het eerste uur Steven Pieters over zijn ‘Groningse Revolutie’

Alles is, zoals het is geworden. Maar zoals Steven Pieters (62 jaar) het zelf beschrijft: ‘’Geen enkele organisatie is ingericht op het goed vastleggen van zijn eigen geschiedenis’’. De beginfase van de JD, waar de oud-voorzitter deel van uitmaakte toen hij uit militaire dienst kwam, is ondertussen bijna niet meer voor te stellen. En bijna niemand is meer bekend met de zogeheten ‘Groningse Revolutie’, een conflict dat in die prille beginfase (1986) toch bijna het einde van de JD had kunnen betekenen.  

Interview: JD’er van het eerste uur Steven Pieters over zijn ‘Groningse Revolutie’

“De jongste loot aan de democratiese tak”. Een terugblik op de allereerste DEMO (1984)

Deze week is het exact 37 jaar, 9 maanden en een paar dagen geleden dat de eerste DEMO in de brievenbus bij 500 kersverse JD-leden verscheen. Het was een andere tijd; uit die brievenbus hingen nog touwtjes, de sterkste schouders droegen de grootste schoudervullingen en je schreef redactie nog met een ‘’k’’. Zijn er voor de DEMO-redactie, met een nieuw jaar in het vooruitzicht, nog lessen te trekken uit deze papieren bakermat?

“De jongste loot aan de democratiese tak”. Een terugblik op de allereerste DEMO (1984)

Hoe Trump (onbewust) Amerika segregeert

De Verenigde Staten heeft een lange geschiedenis van segregatie. Vanaf het begin werden de Afro-Amerikaanse bewoners meestal als slaaf behandeld en deze ongelijke relatie tussen zwarte en witte amerikanen sijpelde door in de maatschappij. Gelukkig zien wij een zwarte samenleving die zich steeds meer emancipeert. Het is een tergend lang proces, maar via gelijke rechten in de bus, het onderwijs, in het stemhok en op de huizenmarkt lijkt de desegregatie iedere dag dichterbij te komen. Dat dit proces nog lang niet voltooid is blijkt wel uit de Black Lives Matter protesten die wij vandaag nog iedere dag zien. Terwijl vandaag een tijd van verdere emancipatie lijkt, wil ik de aandacht toch vestigen op een besluit van de Trump-regering dat niet emancipatie maar segregatie lijkt te bevorderen. 

Hoe Trump (onbewust) Amerika segregeert

Een revolutionaire religie

De Franse Revolutie betekende het einde van een tijdperk en leidde een nieuw tijdperk in. Het markeerde een radicale verandering in de Europese geschiedenis. Het was niet alleen in verandering qua staatsinrichting van een absolute monarchie naar een republiek waarin iedere burger gelijk was. De Franse Revolutie zorgde er ook voor dat er op een andere manier naar religie werd gekeken.

Een revolutionaire religie

De verdeelde Europese erfenis van Churchill

De Brexit heeft tot nu toe veel gegoochel met stemmen opgeleverd: de stemming van vorige week in het Brits Lagerhuis werd er voor een Brexitdeal gestemd, maar tegen de deadline van 31 oktober. De carrousel die in 2016 begon, lijkt maar niet te eindigen. De afgelopen twee jaar viel ik als student Europese Studies eigenlijk met mijn neus in de boter: politiek gezien is deze gebeurtenis buitengewoon spannend en daarmee erg interessant. Wat zal de toekomst brengen? Wat zullen de effecten zijn in het Verenigd Koninkrijk? Ook wordt er bijna duizend jaar oude retoriek van stal gehaald die betrekking had op de strijd tussen continentaal Europa en Groot-Brittannië. Het deed me teruggaan naar de vroegste integratiegeschiedenis van vlak na de Tweede Wereldoorlog. En ironisch genoeg, lijkt daarin een Brit een opvallende rol te hebben gespeeld: Winston Churchill.

De verdeelde Europese erfenis van Churchill

Hoe Nederland het VK in de Europese Gemeenschap kreeg

De relatie van het Verenigd Koninkrijk met de EU en haar voorloper de EEG is nooit echt een gelukkig huwelijk geweest. Tot tweemaal toe werd hun toetreding verhinderd door een veto van de Franse president Charles de Gaulle. De toetreding van het Verenigd Koninkrijk tot de Europese Gemeenschap was een wapenfeit waar de Nederlandse overheid zich lange tijd voor had moeten inspannen.

Hoe Nederland het VK in de Europese Gemeenschap kreeg

Het verstikkende design van het Derde Rijk

Het is wellicht een van de meest besproken tentoonstellingen van Nederland: het Design van het Derde Rijk van het Design Museum Den Bosch. Vooraf waren er vele zorgen over de tentoonstelling. Zo werden er diverse maatregelen genomen tegen het maken van “naziselfies” en een verslaggever van Die Welt schreef over de tentoonstelling: “Het kan snel ontaarden in een griezelkabinet.” Toch valt er echt wel iets te leren in het museum.

Het verstikkende design van het Derde Rijk

“Liberaal” lichtpuntje in absolutistisch Europa

In de loop der eeuwen zijn er binnen Europa verschillende vormen van onderlinge samenwerkingen geweest, vaak waren deze van militaire aard en tijdelijk. Soms waren deze ook politiek van aard, zoals bij de Pools-Litouwse Gemenebest die tussen 1569 en 1795 bestond. Een confederatie van twee staten met één staatshoofd, maar met een politiek systeem waar wat op af te dingen valt.

“Liberaal” lichtpuntje in absolutistisch Europa