Een nieuwe zijderoute voor een hernieuwde Chinese hegemonie?

Als er één land niet mag ontbreken in onze themamaand ‘wereldmachten’, dan is het China. Geen land won meer aan economische en geopolitieke macht dan China in de afgelopen dertig jaar. Het ‘communistische’ China toonde zichzelf de laatste jaren zelfs de belangrijkste voorvechter van globalisering. Terwijl de Verenigde Staten zich onder Trump uit allerlei verdragen terugtrokken, koos China onder president Xi Jinping voor internationale samenwerking. China levert onder andere de meeste troepen aan de vredesmissies van de VN, ratificeerde de klimaatverdragen van Parijs in 2015 en lanceerde in 2013 het Belt and Road Initiative (BRI). Het BRI – beter bekend als ‘de nieuwe zijderoute’ – is een hyperambitieus infrastructuurproject om handelsroutes te ontwikkelen tussen China, Centraal-Azië, (Oost-)Europa en Afrika. Door in meer dan 70 landen te investeren in havens, spoorlijnen, wegen, steden en bedrijven wil China Eurazië ontwikkelen. Het richt zich hierbij vooral op de gebieden in Oost-Europa, Centraal-Azië, Oost-Afrika en het Midden-Oosten.

Een nieuwe zijderoute voor een hernieuwde Chinese hegemonie?

In gesprek met twee verliezers van het conflict in Nagorno-Karabach

Haat, populisme, regionale grootmachten en ontheming. Het conflict tussen Armenië en Azerbeidzjan over de Nagorno Karabach regio is onlangs weer opgelaaid en heeft binnen anderhalve maand de situatie op zijn kop gezet. Armenië werd volledig overlopen door Azerbeidzjan en de gebieden die Armenië dertig jaar geleden veroverde om de etnisch-Armeense Nagorno-Karabach regio te bevrijden zijn weer in Azerbeidzjaanse handen. Wij gingen op zoek naar Armeense en Azerbeidzjaanse jongeren om te praten over het conflict. Waarom laaien deze gevechten toch steeds weer op? En waarom lijkt er maar geen vrede te komen? Onze zoektocht leverde een portret op van twee van de verliezers van dit conflict: een Armeense Nederlander die meer dan twintig vrienden verloor tijdens gevechten van twee maanden geleden, en een inwoner van Nagorno Karabach die de regio door de gevechten heeft moeten ontvluchten. 

In gesprek met twee verliezers van het conflict in Nagorno-Karabach

Palmolie: veelzijdig product, veelzijdig probleem

De productie van palmolie kwam eind oktober voor de zoveelste keer in het nieuws door een rapport van de ngo ActionAid over misstanden in Guatemala. Dat land is de laatste jaren een opkomende palmolieproducent en wordt daarom een steeds belangrijkere handelspartner voor Nederland op dit gebied. Nederland is tenslotte de grootste palmolie-importeur van de EU. Gezien 43% van de in Guatemala geproduceerde palmolie naar Rotterdam gaat, moet de Nederlandse regering zich hier wat van aantrekken.

Palmolie: veelzijdig product, veelzijdig probleem

Gouden Dageraad: komt er een golf aan berechtingen van extreemrechts in Europa?

Op woensdag 7 oktober 2020 werd de Griekse politieke partij Gouden Dageraad verboden door de Atheense rechtbank. De partij werd veroordeeld als criminele organisatie en wordt door de meeste politieke analisten als extreemrechts, neofascistisch en/of neonazistisch beschreven. Individuele leden werden ook veroordeeld voor de moord van een politieke tegenstander, de moord op een Egyptische visser en de mishandeling van drie leden van een vakbond. Redacteur Daan Meershoek onderzocht wat deze veroordeling betekent voor andere soortgelijke bewegingen in Europa.

Gouden Dageraad: komt er een golf aan berechtingen van extreemrechts in Europa?

Hoe Trump (onbewust) Amerika segregeert

De Verenigde Staten heeft een lange geschiedenis van segregatie. Vanaf het begin werden de Afro-Amerikaanse bewoners meestal als slaaf behandeld en deze ongelijke relatie tussen zwarte en witte amerikanen sijpelde door in de maatschappij. Gelukkig zien wij een zwarte samenleving die zich steeds meer emancipeert. Het is een tergend lang proces, maar via gelijke rechten in de bus, het onderwijs, in het stemhok en op de huizenmarkt lijkt de desegregatie iedere dag dichterbij te komen. Dat dit proces nog lang niet voltooid is blijkt wel uit de Black Lives Matter protesten die wij vandaag nog iedere dag zien. Terwijl vandaag een tijd van verdere emancipatie lijkt, wil ik de aandacht toch vestigen op een besluit van de Trump-regering dat niet emancipatie maar segregatie lijkt te bevorderen. 

Hoe Trump (onbewust) Amerika segregeert

Recensie: Rodham

Een stoplicht dat nét op rood springt. Een warm parkbankje waar zonet nog iemand zat. Fietsen langs het spoor. Een boek over Hillary Clinton dat wél of niet op je pad komt. Het is een ontnuchterend idee dat een nul in plaats van een één, of een ja in plaats van een nee, middels een butterfly-effect misschien wel meer kan bepalen over je leven dan je eigen bewuste beslissingen. Dat is -met enige melodramatiek- waar Rodham over gaat. De roman van Curtis Sittenfeld schetst een alternatieve geschiedenis waarin Hillary Diane Rodham (uiteindelijk) niet met Bill Clinton trouwt, met alle politieke implicaties van dien.

Recensie: Rodham

Werkgroep Ruimte & Mobiliteit presenteert treinplan: voor 400 miljard euro maken we vliegen in Europa overbodig

De Duitse hogesnelheidslijn – bron: Shutterstock

Hoe zorgen we dat we door heel Europa kunnen blijven reizen zonder het klimaat naar de knoppen te helpen? Dit was de uitdaging die de werkgroep Ruimte & Mobiliteit zichzelf een half jaar geleden stelde. Het resultaat is het plan Railroad to the Future. Een plan voor de aanleg van verzameling hogesnelheidslijnen van Liverpool tot Istanbul en van Moskou tot Sevilla. Aanstaande dinsdag 22 september wordt het volledige plan aangeboden aan staatssecretaris Stientje van Veldhoven (D66) op het Binnenhof.

Werkgroep Ruimte & Mobiliteit presenteert treinplan: voor 400 miljard euro maken we vliegen in Europa overbodig

Hulp voor “de eilanden.” De eilanden?

Philipsburg, de hoofdstad van Sint Maarten – bron: SES

Ingezonden opinie-artikel van Thomas Hellebrand

Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen. Wie “de eilanden” als alomvattend toponiem gebruikt voor Saba, Sint Eustatius, Sint Maarten, Aruba, Bonaire en Curaçao (van klein naar groot), maakt zich bij mij altijd meteen een beetje verdacht. Wat weet je nou eigenlijk écht van al die eilanden? Sinds de aanvang van Covid-19 krijg ik de term “de eilanden” weer vaak om de oren. Lekker kort, maar ook te kort door de bocht.

VErder lezen

Over het Zweedse coronabeleid: laten we niet te snel oordelen

De kranten in Nederland en de rest van de wereld berichten er uitgebreid over. De Volkskrant, The Washington Post, The Guardian, Bild, Le Figaro… De coulante Zweedse aanpak van de coronacrisis is op z’n zachtst gezegd controversieel. Sommigen suggereren zelfs dat Anders Tegnell (de Zweedse Jaap van Dissel) en Stefan Löfven (de Zweedse premier) de coronacrisis behandelen als een sociaal experiment. Hoewel ik zelf nog geen mening heb over de effectiviteit van de Zweedse aanpak, vind ik het toch belangrijk om een nuancerend perspectief te bieden ten overstaan van de vaak negatieve internationale media.

Over het Zweedse coronabeleid: laten we niet te snel oordelen