Kleine bekentenis vooraf: Alhoewel ik al jaren lid ben van de Liberal Democrats heb ik me de laatste tijd weinig met de partij beziggehouden. In 2015 ben ik voor twee jaar vanuit Londen naar Frankfurt verhuisd en sindsdien ben ik vooral bij de internationale jonge liberalen (IFLRY) actief geweest. Ik heb me daardoor niet echt verdiept in de verkiezing van de nieuwe partijleider, en heb uiteindelijk ook niet gestemd. Dat kwam vooral omdat ik van een afstand vrij weinig verschil tussen de twee kandidaten kon erkennen: beiden zijn tegen Brexit, voor het tegengaan van klimaatverandering en voor hervormingen van het Britse kiesstelsel. Aangezien mijn kennis over de beleidsdebatten binnen de partij niet veel verder gaat dan dat, en ik daar bovenop het gevoel had dat beide redelijke raspolitici waren met weinig ervaring buiten de politiek, dacht ik dat het niet veel zin had om te stemmen. Naar aanleiding van het schrijven van dit stuk heb ik me echter meer verdiept in Jo Swinson – de uiteindelijke winnaar, en ik moet zeggen dat ik blij verrast was door wat ik vond.