Sympathieke voorstellen? Hoe krimpregio’s door Randstadredeneren steeds meer achtergesteld raken 

Wie vandaag met de trein naar Leeuwarden is gekomen, is goed genaaid. Als gemiddeld – dat heet, randstedelijk – JD-lid ben je waarschijnlijk over Zwolle gereisd. Dat is een omweg waar je zowel in tijd als in geld voor betaalt. Hoe dat zit? Je betaalt als NS-reiziger voor de afstand die je aflegt, en niet voor de hemelsbrede afstand tussen A en B. Kortom, je betaalt meer voor het feit dat er minder geïnvesteerd is in de infrastructuur naar het noorden.

Sympathieke voorstellen? Hoe krimpregio’s door Randstadredeneren steeds meer achtergesteld raken 

Hoe overleef ik de waterschappen?

Op 15 maart mag Nederland weer naar de stembus. De landelijke campagnes zijn weer in volle gang om zoveel mogelijk zetels te winnen in het ‘parlement’ van de provincie: de Provinciale Staten. De politieke belangen zijn zo groot, omdat de nieuwe statenleden op 30 mei nog eens een stem uitbrengen. Zij kiezen dan de leden van de Eerste Kamer, maar hiervan is de uitslag eigenlijk al van tevoren zeker.

De echte verkiezingsliefhebber heeft deze keer geluk, je krijgt namelijk niet één, maar twee stempassen thuisgestuurd. Het is namelijk ook tijd voor de Waterschapsverkiezingen! Maar wat zijn die waterschappen nou precies? Waarom moeten we daarop stemmen? En waarom ontbreekt moederpartij D66 van het stembiljet? We leggen het je uit!

Hoe overleef ik de waterschappen?

De eeuwige belofte van een correctief referendum

Net als met de Sinterklaas-intocht heeft het correctief referendum elk jaar wel zo’n momentje: Komt ‘ie nou wel of niet? Maar waar de stoomboot elk jaar toch weer veilig in een middelgrote gemeente aanmeert, strandt het referendum altijd in het zicht van de haven. Inmiddels is de SP onder leiding van hoofdpiet Renske Leijten, belast met de taak om de directe democratie uit het bestuurlijke silt te trekken. De vraag rijst: Hoe zijn we hier gekomen?

De eeuwige belofte van een correctief referendum

Voorlichtingscampagnes van de overheid; werken ze eigenlijk wel?

In mijn tijd bij het National Model United Nations-programma was het een veelgehoord voorstel; een informatiecampagne. Ongeacht het denkbeeldige mandaat, of hoe vrekkig de delegatie uit Singapore met z’n denkbeeldige geld omging, kwamen de handen altijd wel op elkaar voor het creëren van denkbeeldig bewustzijn, ook bij delegaties die struikelden over elke zandkorrel. Misschien omdat iedereen impliciet begreep dat – nog meer dan een denkbeeldige task force met een vaag acroniem – ‘educating people’ en een wassen neus was. Zijn die effecten bij echte rijksvoorlichtingscampagnes net zo denkbeeldig?

Voorlichtingscampagnes van de overheid; werken ze eigenlijk wel?

Demonstreren: iets voor de JD, of toch nuance?

Het zomerreces is weer voorbij! We hebben een lange komkommertijd achter de rug, het werk in de Tweede Kamer lag grotendeels stil en we konden lekker op vakantie. Toch hebben actievoerders veel van zich laten horen afgelopen zomer. ‘Koffiedrinkers’, Unmute Us, het Woonprotest… Het kwam allemaal voorbij. Maar waarom? Wat bereiken we met activisme en wat moeten de Jonge Democraten daarmee?

Demonstreren: iets voor de JD, of toch nuance?

Stelling van de Stichting: Kunstmatige intelligentie voor elke gemeente

Vanaf deze maand begint de DEMO met een nieuwe rubriek: Stelling van de Stichting. Het concept is simpel: maandelijks krijgt de DEMO een stelling doorgestuurd van de Hans van Mierlo Stichting. Het wetenschappelijk instituut van D66. Drie JD’ers reageren hierop in maximaal 250 woorden. De rubriek biedt zo stof tot nadenken, input voor discussies en wie weet wat een schrijver ermee in gang zet.

Stelling van de Stichting: Kunstmatige intelligentie voor elke gemeente

Het districtenstelsel is een slecht idee. Dit is waarom

Het politieke landschap versplintert. Op dit moment telt de Tweede Kamer maar liefst 18 fracties. 8 daarvan hebben 3 zetels of minder. Het maakt de discussie over een terugkeer van het districtenstelsel relevanter dan ooit. Ook binnen de Jonge Democraten zijn er steeds meer geluiden voor het districtenstelsel. Onze redacteur Julian Talma vindt het maar een slecht idee en legt uit waarom.

Het districtenstelsel is een slecht idee. Dit is waarom

Dakloosheid: landelijk probleem, lokale zorg

Voor dit artikel binnen onze themamaand ‘Living la Vida Lokaal’ wordt Ilse ten Brink, beleidsadviseur maatschappelijke opvang en beschermd wonen, geïnterviewd door Annabel Broer. Ze vertelt waarom en hoe ze op haar plek terecht is gekomen, over de verschillen tussen landelijk en lokaal beleid en hoe de decentralisatie er in de praktijk uitziet.

Dakloosheid: landelijk probleem, lokale zorg

De Rotterdamwet; een juridisch geitenpaadje dat bijstandsgerechtigden de pas afsnijdt

Op mijn oude basisschool hadden bepaalde juffen en meesters de neiging onhandelbare kinderen naar een specifieke boeman te sturen. Hij zat elke week op zijn bureau en preekte dat hij in zijn twintig jaar tijd als leraar nog nooit zoiets had meegemaakt. Op korte termijn moet het vast hebben gewerkt, maar vanuit didactisch oogpunt moet het niet het hoofdgereedschap in je gereedschapskist worden. De Rotterdamwet is al meer dan vijftien jaar het equivalent van de meester die de leerling de klas uitstuurt. Alleen is er een brisant verschil: de Rotterdamwet weert mensen nog vóórdat ze iets hebben gedaan bij een woning, op basis van hun sociaaleconomische kenmerken.

De Rotterdamwet; een juridisch geitenpaadje dat bijstandsgerechtigden de pas afsnijdt