Afgelopen december vond het IFLRY congres plaats in Kaapstad, Zuid-Afrika. IFLRY is de internationale koepel voor liberale PJO’s waar de JD net zoals 70 andere zusterorganisaties lid van is (op mijn Instagram’s story highlights stellen een aantal van deze lidorganisaties zich aan jullie voor – @internationalofficer_jd). Het was voor mij de eerste keer dat ik in aanraking kwam met een IFLRY-congres en ik wil in dit verslag samen met de IFLRY-veteraan Daphnie Ploegstra met wie ik samen de JD-delegatie vormde (en wie overigens de JD kandidaat voor het IFLRY bestuur is) kort toelichten wat er zo speciaal aan was.
Gezien de schrijnende corruptie waar lokale ANC-politici in Zuid-Afrika ofwel direct bij betrokken zijn, ofwel een oog voor dichthouden is er voor onze Zuid-Afrikaanse liberale zusterorganisatie en de grootste oppositiepartij, de Democratic Alliance, voldoende winst te maken. Tenminste, dat zou je denken. Maar zoals DA-kamerlid Luyolo Mphithi het uitlegde, ligt de realiteit wat gecompliceerder, omdat politieke partijen in Zuid-Afrika nog steeds in de schaduw van “Mandela’s ANC” leven. Mphithi is met zijn 27 jaar een van de jongste en misschien ook een van de meest inspirerende personen die ik op het congres heb ontmoet. Niet alleen vanwege zijn leeftijd, maar vanwege de erudiete en vooral persoonlijke manier waarop hij tijdens het IFLRY-congres in een toespraak een ambitieuze toekomst voor elke Zuid-Afrikaan weet te schetsen. Moeiteloos verbindt hij alledaagse issues (een toilet voor elke familie en het tegengaan van armoede) aan het belang van verstandig overheidsbeleid en een betere grip op de staatsfinanciën en – nog een abstractieniveau verder – aan het liberalisme, en wat dit betekent in een Afrikaanse context.
En al waren veel van de problemen logischerwijs gericht op de Afrikaanse context viel het me tegelijkertijd ook op hoeveel van dezelfde problemen wij als JD deelde met de DA en onze andere zusterorganisaties. Ook Mphithi benoemde de uitdagingen omtrent het jong zijn in de politiek en vroeg zich af hoe we om moeten gaan met een politieke context waar de waarheid steeds minder lijkt te tellen. Maar de centrale vraag die hij scherp stelde en waar het congres zich een heel dagdeel over boog was hoe we ons als liberalen kunnen positioneren op een manier dat het men aanspreekt. En dat was voor mij wel het belangrijkste leerpunt van dit congres. In een internationale wereld hebben wij als liberalen heel veel gemeen met onze zusterpartijen. Net zoals het populisme wereldwijd een anti-liberaal en anti-pluralistisch fenomeen is, zal de wederopbouw van een liberalisme na het “neoliberalisme” net zo goed een globaal evenement moeten zijn. Om ervoor te zorgen dat dit een progressief liberalisme is, betekent het wel dat we een actieve bijdragen moeten kunnen leveren aan een organisatie zoals IFLRY die zich actief in deze strijd aan het mengen is.
Daphnie Ploegstra
IFLRY verenigt organisaties binnen het hele liberale spectrum – van sociaal of links-liberaal, tot conservatief liberaal of libertarisch. Dat maakt samenwerking binnen de federatie soms uitdagend, maar vaker vormt dit juist de kracht en haar toegevoegde waarde. De discussies bij IFLRY – zij het op een congres, of een training – worden namelijk gevoerd op een heel fundamenteel niveau; het gaat over onze waarden, over wie we zijn en waar we voor staan.
IFLRY is geen traditionele politieke organisatie. Jongerenpolitiek binnen IFLRY dringt door tot een heel persoonlijk niveau, en gaat om het scheppen van een veilige omgeving om te luisteren, kennis te delen, en uit te wisselen. IFLRY is een netwerk, een familie, een ‘community’. Daar zit de kracht: door jongeren te trainen, te motiveren, versterken we het liberalisme wereldwijd. Dit doen we met succes – we versterken onze zusterorganisaties in landen als Venezuela, Rusland of Turkije. De organisaties daar hebben geen enkele vrijheid binnen hun land, maar kunnen alleen door organisaties als IFLRY hun werk (vaak onder de radar) blijven doen.
Het is echter geen ‘one way street’ – als JD zijn we dan misschien wel een van de meest progressieve organisaties, met veel nationale invloed, samenwerking binnen IFLRY versterkt ons ook enorm. Juist de confrontatie met verschillende ideeën en organisaties (soms NGO’s of denktanks) houdt ons scherp en voorkomt tunnelvisie en geslotenheid. En hoewel we Nederland nu mogen rekenen als een van de meest liberale landen (en regeringen) wereldwijd, er vallen ook hier nog veel stappen te zetten. Denk aan gendergelijkheid, of aan wat we kunnen leren van onze zusterpartij in Hongarije, die met veel succes de strijd tegen Orban is aangegaan, mocht in Nederland extreemrechts ooit aan de macht komen. Grass-roots activisten in Hong Kong en Rusland laten bovendien zien dat elk individu -met de support van een internationaal werk- lokaal echt een verschil kan maken in de strijd voor een vrije en open samenleving.
Onder redactie van: Abel Hartman (Buitenlandredacteur en JD International Officer)