22 dagen tot de Brexit

Nog drie weken tot de Britten ons zullen verlaten. Afgelopen week onderstreepte de Britse premier dit voor de zoveelste maal. Daarom vond ik het tijd om weer eens in de pen te klimmen en alvast een vaarwelbericht aan het eilandvolk te richten. Het land van de goede manieren zal na deze maand dus zeker vertrekken, en dat eigenlijk op een zeer ongemanierde wijze.

Want wat is er toch met die beschaafde Britten gebeurt? Hoe zijn zij van politieke giganten als Churchill en Thatcher vervallen tot figuren als Johnson en May? De Britten hielden zich natuurlijk toen ook al redelijk afzijdig als het op Europese integratie aankwam, nog terugverlangend naar de tijd dat hun “empire” intact was. De Britten waanden zich nog lange tijd een wereldrijk op hun eilandje, daarom werd vergaande Europese integratie altijd beleefd afgeslagen. De Euro? No thank you. Schengen? No thanks. Ze deden wel mee, maar half.

Ergens moet het daar voor de Britten mis zijn gegaan. Ze verloren hun positie als belangrijkste wereldmacht en in Europa werden zij, door hun eigen afzijdigheid, ook nooit de belangrijkste. De Britse heren hadden niet langer de touwtjes in handen en konden zich alleen nog beroepen op wat eens was. Nu is de politiek geen gentleman’s game meer, maar het speelterrein van wildharige bavianen. Zoals Nigel Farage die van Rompuy uitmaakte voor bankklerk, of Johnson die tijdens bezoeken aan het buitenland koloniale versjes blijft opzeggen.

Zullen de manieren ooit nog terugkeren? Nu ook Speaker of the House John Bercow heeft aangekondigd bij de eerstvolgende verkiezingen te stoppen verdwijnt ook een van de laatste symbolen van Britse beschaving en humor uit het Lagerhuis. We kunnen alleen hopen op een waardig vervanger. De Britse politiek was altijd luidruchtig, maar tegenwoordig is het geschreeuw. Voor die terugkeer van Britse beschaafdheid moeten wij ons misschien niet langer wenden tot de conservatieve Tories, maar dat kleine partijtje waar wij democraten ons zo verwant aan voelen, de LibDems. Maar of zij het zijn die op de puinhopen van Johnson mogen lijkt onwaarschijnlijk.

Deze week werd nog bekend dat Johnson zijn ambtswoning op Downingstreet 10 zal bezetten als het parlement hem ontslaat. Iets waar een echte heer in dienst van zijn staat nooit van zou durven dromen. Lord Churchill zou zich omdraaien in zijn graf. Het rest mij niets dan u geachte lezers een prettige maand toe te wensen en het Britse volk veel sterkte in deze onstuimige en onzekere tijden.

Met democratische groet,

Uw DEMO-Dandy.